من هم می خواهم…من هم شفا می خواهم!

بیماری لاعلاجی گرفته ام که طبیبان را ناامید کرده.

عفونت چنان چشمانم را پر کرده که نمی بینم آن چه را باید ببینم.

زبانم به زیر دندان هایم تکه تکه شده است از بس که بی جا چرخیده است.

گوش هایم تنها سه تار می شنود و توان درک بی تار را ندارد

پاهایم شکسته است،از بس که بی راهه رفته اند.

چه بگویم که هرچه بگویم کم است.

هیچ کس خریدار این قراضه ها نیست.

می دانم که بهترین خریدار تویی!

خود را به تو بی سپارم.

چشمانم را چنان به پنجره فولادت می دوزم که از بینابین میله هایش ببیند آن چه را که باید ببیند.

گوش هایم را چنان تیز می کنم که فقط تو را بشنود.

بی حرکت می ایستم تا شفایم دهی…

الحمد الله رب العالمین

صفحات: 1· 2