انتظار ظهور یا اعتقاد به ظهور؟
ممکن است بسیاری از افراد آمادگی و امکانات برای پذیرایی از میهمان را داشته باشند ؛ ولی از کسی دعوت نکرده و در انتظار آمدن میهمان نباشند. اینگونه افراد را تنها به خاطر آمادگی داشتن برای پذیرایی، نمی توان منتظر میهمان دانست؛ زیرا نه در فکر آمدن میهمان هستند و نه از نیامدن آن، ناراحت می شوند.
با این بیان، روشن می شود که در خودسازی و پاک سازی شخصی، بدون توجه به مسأله انتظار و فرارسیدن روزگاری که سراسر جهان از وجود ظلم و ستم پاک سازی می شود،کمبود وجود دارد؛ زیرا کسی که اینگونه است یکی از وظایف بزرگ خود را که انتظار فرارسیدن پاک سازی جهانی و حرکت برای آن است، به دست فراموشی سپرده است.
به عبارت دیگر: مرحله ی خودسازی، اصلاح نفس و پاک سازی در صورتی به تکامل و اوج خود می رسد که، انسان در آرزو و انتظار پاک سازی سراسر جهان باشد و تنها به تهذیب نفس خویشتن نیندیشد. پس کسی که برای اصلاح حال خویش تلاش می کند باید در انتظار مصلح جهان باشد. بااین بیان روشن، می شود که میان انتظار ظهور و اعتقاد به آن تفاوت بسیاری وجود دارد.
اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم و أجعلنا من خیر اعوانه و انصاره والمستشهدین بین یدیه
صفحات: 1· 2