گفت یا رب، از چه خوارم کرده ای؟            بر صلیب عشق دارم کرده ای
جــــام لیـــــــــلا را به دســــــــتـم داده ای          و ندر این بازی شکستم داده ای
نشتر عشقـــــــــش به جــــتتانم می زنــــی        دردم از لیلاست آنم، می زنی؟
مَــــــــرد این بازیچه دیــــــــــگر نیستم            این تو و لیلای تو، من نیستم

ـ گفت : ای دیوانه لیلایت منم                    
ـ در رگ پیدا و پنهانت منم
ـ سالها با جور لیلا ساختی                          
ـ من کنارت بودم و نشناختی ؟!
ـ عشق لیلا در دلت انداختم                        
ـ صد قمار عشق یک جا باختم
ـ کردمت آواره صحرا نشد                            
ـ سوختم در حسرت یک یا رَبت
ـ غیر لیلا برنیامد از لبت،                             
ـ روز و شب او را صدا کردی ولی،
ـ دیدم امشب با منی، گفتم : بلی
ـ مطمئن بودم به من سر می زنی
ـ در حریم خانه ام در می زنی

( در نهایت لیلی از راه می رسد و خداوند با مجنون حسن ختام می کند که) :
حال این لیلا که خوارت کرده بود                     درس عشقش، بیقرارت کرده بود
مرد راهش باش تا شاهت کنــــم                       صد چون لیلا کشته در راهـــت کنم
(مجنون:)
آن خدای پیش از این را باد بُرد                       خاطـرش را هــــم دلـــتم، از یاد بُرد

اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم و أجعلنا من خیر اعوانه و انصاره والمستشهدین بین یدیه

صفحات: 1· 2