مناجات با خدا ...1
***
ما درس سحر در ره میخانه نهادیم
محصول دعا در ره جانانه نهادیم
خداوندا! به هرکه میوه ی سنگین عشق می دهی، شاخه ی وجودش را می شکنی تو خود مرهم شاخه های شکسته باش.
ای انیس تنهایان! مونسمان باش و ای پناه بی پناهان ! پناهگاهمان شو!
خداوندا! ما مدعیان دروغ زن انتظاریم. حرف از چشم انتظاری محبوب می زنیم اما به اندازه ساده ترین دوستانمان هم گوش به زنگ آمدنش نیستیم. الفبای انتظار را به ما بیاموز و لذت انتظار را به ما بچشان.
خداوندا! بر ما بی چشم و رویان نمک ناشناس رحم کن! در این خانه جهان که میهمانیم، چشم از صاحبخانه گرفته ایم و به سفره و غذا دوخته ایم.
خداوندا! ولی نعمتمان را به ما بشناسان که دریابیم: «و بِیمنه رُزِقَ الوَری».
خداوندا! عشق پریدن و عطش رسیدن شدت گرفته است. اکنون که روزنه های شهادت بسته است، راهی به سوی خودت بگشا!
خداوندا! ترک امر به معروف و نهی از منکر اسباب ترویج ستم شده است شهادت و آزادگی را در این امت مظلوم مستدام بدار.
خداوندا! نگاهمان را آنچنان به دنیا خیره مکن که چشم دیدن را نداشته باشیم.
خداوندا! دل هایمان را در کوره ی عشق جلا بده و جان هایمان را به نور معرفت روشنی ببخش.
خداوندا! به دل های پروانه وش شمعی شایسته عنایت کن که در پای هر کرم شب تابی فرودنیاید و پیش چشم هر کورسویی جان نسپارند.
خداوندا! جرعه ای از جام ولایت در جان ما بریز و ما را ظرفیت و خشوع نوشیدن آن عنایت کن که «إنّها لکبیرةٌ إلّا علی الخاشعین».
خداوندا! به جان های ما لباس ادب بپوشان که عریانی از ادب، رسوایی هر دو جهان است.
خداوندا! از فتنه و بلا و امتحان گریز و پرهیزی نیست سربلندی و توفیق مسئلت ماست.
خداوندا! هر نعمتی بی حضور تو نقمت است و هر شادکامی بی رضای تو مصیبت. هیچ چیز در مقابل قهر و فراق تو کار نمی کند.«اللهم و رضاک»
خداوندا! از تو حق شناس تر کیست؟ از تو سپاسگزارتر کجاست؟ «یا من یعطی الکثیر بالقلیل» از ما جز کمی و کاستی نیاید و از تو جز اکرام و اکمال نشاید.
خداوندا! آن چنان که پیداست ملاک پذیرش تو و جواز قرب تو اخلاص ماست ما را از این کبریت احمر و کمیاب ترین گوهر محروم مگردان.
ادامه دارد …
برگرفته از کتاب مناجات، سید مهدی شجاعی.
اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم و أجعلنا من خیر اعوانه و انصاره والمستشهدین بین یدیه
***
صفحات: 1· 2