این جمله اگرچه صریح بود ولی همانند همه تشرفات ذهن ما به آن منتقل نشد. آن گاه درحالی که نیمی از آب را میل کرده بودند، فرمودند : شیعیان ما به اندازه این نصف لیوان به ما اعتنا ندارند. اگر روزی در وسط بیابان به نصف لیوان آب نیاز پیدا کنند ؛ تا به آن دسترسی پیدا نکرده اند از پای نمی نشینند، ولی بیش از 1200سال است که ما را گم کرده اند و به دنبال ما نیستند و در صدد جستجو بر نمی آیند.
سپس اضافه کردند: این همه مردم که به مسجد جمکران مشرف می شوند هر کدام به دنبال مشکل خود هستند. یکی مریض دارد، دیگری خانه می خواهد، سومی مشکل ازدواج دارد. هر کدام به دنبال مشکل خویش هستند. چند نفر از این ها فقط به خاطر ما می آیند؟
واقعاً ما چقدر دغدغه نبود آقا را داریم و فقط بخاطر وجود خودشان به  جمکران می رویم؟؟؟
منبع :برگرفته از کتاب دیگر صبر بس است

اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم و أجعلنا من خیر اعوانه و انصاره والمستشهدین بین یدیه

یاعلی مدد

صفحات: 1· 2